April 9, 2015

ലവ് യൂ...

ചില സമയത്തങ്ങനെയാ.. നമ്മള്‍ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ നമ്മളോര്‍ക്കുന്ന സമയത്ത് തന്നെ അവരും നമ്മളെ പറ്റി ഓര്‍ക്കും..
ഒരു ഏട്ട് വയസ്സുകാരന്‍ കുഞ്ഞു പെങ്ങളെ കൈ പിടിച്ച് നടത്തിയതും, കുളിപ്പിച്ച് ഒരുക്കി കൊടുക്കുന്നതും, തോടും പാടവും പശുവിനെയും ആടിനെയും കാണിച്ച് കൊടുക്കുന്നതും.. സ്കൂളില്‍ കൊണ്ടു പോകുന്നതും എല്ലാം ഇന്നു നടക്കുന്ന പോലെ തന്നെ..
"മോളേ.. ഇക്കാക് കെട്ടിപ്പിടിച്ചൊരുമ്മ തരോ..?"
"ഉമ്മ തരാം.. പക്ഷെ എന്നെ ഉത്സവം കാണിക്കാന്‍ കൊണ്ട് പോണം.."
"മോളേ ഇക്ക കൊണ്ടോവാട്ടോ.. മലയാറ്റില്‍ അമ്പലത്തില്‍ ഉത്സവം തുടങ്ങട്ടെ.."
"അവ്ടെ ഇനിച്ച് വരണ്ട.. "
"അതെന്തു പറ്റി..?"
"ഇനിച്ച് പേടിയാ.."
"അതെന്തിനാ മോളേ..?"
"അതേ അവ്ടെ ഉത്സവത്തിനു ഇടിവെട്ടുണ്ടാകും..."
ആ പ്രായത്തിലവള്‍ക്ക് പലിയ പടക്കം പൊട്ടുന്ന പോലെയുള്ള ഏതു ശബ്ദവും വെളിച്ചവും ഇടിവെട്ടായിരുന്നു. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞാല്‍ ഉമ്മ കയ്യിലൊരു ചൂരലുമായി എന്നെയും അനിയനെയും പെങ്ങളെയും അടുക്കളയില്‍ നിരത്തി നിര്‍ത്തും.. ദിനേനയുള്ള പാലു കുടിപ്പിക്കല്‍ ചടങ്ങാണാവിടെ നടക്കാന്‍ പോകുന്നത്.. തല്ലിയും ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയും അങ്ങനെ ഏതൊക്കെ മാര്‍ഗ്ഗത്തിലൂടെയാണോ, ആ വഴികളെല്ലാം ഉമ്മ പ്രയോഗിച്ച് ഞങ്ങളേ കൊണ്ട് പാലു കുടിപ്പിക്കും. എന്തു ചെയ്തിട്ടും നിസ മാത്രം കുടിക്കുന്നില്ല.. വെറുതെ നിന്ന് കരച്ചിലോട് കരച്ചില്‍ തന്നെ.. അവസാനം സഹികെട്ട ഉമ്മ ചോദിച്ചു..
"നീയെന്തിനാണ്ടീ കരയുന്നത് നിന്റെ ആരെങ്കിലും മരിച്ച് പോയാ..?"
ഏങ്ങിയേങ്ങി കരഞ്ഞ് ഉരുണ്ട് വീഴുന്ന കണ്ണീരും മൂക്കും പുറം കൈ കൊണ്ട് തുടച്ച് അവള്‍ പറഞ്ഞു...
"ഉമ്മ എല്ലാ ദിവസവും ബൈജുക്കാക്കും അന്‍സ്ക്കാക്കും ചില്ലിന്റെ ഗ്ലാസില്‍ കൊടുക്കും ക്കും... ഇനിച്ച് മാത്രം ലീസ്റ്റിന്റെ ഗ്ലാസ്സില്‍ തരും..."
ഇതു കേട്ട് ദേഷ്യം മാറി ചിരി തുടങ്ങിയ ഉമ്മ അവളെ തിരുത്താന്‍ പോയില്ല.. കിട്ടിയ ചാന്‍സിനു ഒരു ചില്ലു ഗ്ലാസ് എടുത്ത് പാലതിലേക്ക് പകര്‍ന്നു കൊടുത്തു.
കണ്ണീരു തുടച്ച് ചില്ലു ഗ്ലാസ്സില്‍ കിട്ടിയ പാല്‍ അവള്‍ ചുണ്ടോടാടുപ്പിച്ചതും ആ ഗ്ലാസ് അവളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും വീണു പൊട്ടി ചിതറി.. അതോടോപ്പാം ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നും. പിന്നെ ഉറക്കം വന്നില്ല.. എണീറ്റ് കമ്പ്യൂട്ടര്‍ ഓണ്‍ ചെയ്ത് അവര്‍ ഖത്തറില്‍ വന്നപ്പോള്‍ എടുത്ത ആയിരക്കണക്കിനു ഫോട്ടോകള്‍ എടുത്ത് നോക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പിന്നീടെപ്പഴോ കമ്പ്യൂട്ടെറിന്റെ മുന്നില്‍ തന്നെ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി. ഉറക്കമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റപ്പോഴാണ് ഇന്നലെ നടന്നതൊക്കെ ഓര്‍മ്മ വന്നത്.. അവളേ വിളിച്ചു നോക്കി.. ഫോണേടുത്തില്ല.. പിന്നെ ഇന്നലെ നോക്കിയ പടങ്ങളില്‍ നിന്നും എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട ഒരെണ്ണം എടുത്ത് ഞാന്‍ അവള്‍ക്കയച്ച് കൊടുത്തു..
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നിസയുടെ മെസ്സേജ് വന്നു..
"ഞാന്‍ ഒറങ്ങായിരുന്നു..."
"ഒ കെ.."
"ഇന്നലെ രാത്രി ഞാന്‍ ഇരുന്ന് ഈ പടങ്ങളൊക്കെ ഇരുന്ന് നോക്കുകയായിരുന്നു.."
"ഏഹ്..? സത്യം..??"
"അതെ..."
"ഡീ അപ്പൊ സെയിം പിച്ച്ട്ടാ... ഞാനും ഇന്നലെ ഈ പടങ്ങള്‍ നോക്കുകയായിരുന്നു.."
"ആണോ..."
"ഡീ..."
"എന്തെ....?"
"ലവ് യൂ...."
അതു പറഞ്ഞപ്പോല്‍ മൊബൈലിന്റെ സ്ക്രീനിനൊരു മങ്ങല്‍.. കണ്ണു തിരുമ്മിയപ്പോള്‍ രണ്ടുമൂന്നു തുള്ളി കണ്ണീര്‍ താഴെ പോയി.. കണ്ണ് തുടച്ച് നോക്കിയപ്പോഴും നിസയുടെ മറുപടിയൊന്നും വന്നിട്ടില്ല.. ഞാന്‍ അവളോട് ചോദിച്ചു..
"ഇപ്പ നിന്റെ കണ്ണീന്നു വെള്ളം വന്നാ...?"
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോല്‍ അവള്‍ രണ്ട് സ്മൈലി തിരിച്ച് തന്നു..
"ഡീ.. പിന്നേം സെയിം പിച്ച്ണ്ട്ട്ടാ.. അപ്പോ ശെരി ബൈ.. നമുക്ക് പിന്നെ മിണ്ടാംസ്.."
"എന്റെ കണ്ണീന്നിപ്പഴും കണ്ണീരു വരുന്നു.. ടൈപ്പ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റണില്ലിക്കാ.. ബൈ.."
ലവ് യൂ സോ മച്ച് ഡിയര്‍..!! മിസ്സ് യൂ...!!

1 comments:

Felt really down after reading this blog.. Well, i was thinking about my sister who doesn't talk to me & my brother who loves me so much. Thanks Phayas keep writing you have got an excellent skill.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

പറഞ്ഞില്ലെന്നു വേണ്ട..

ഈ ബ്ലോഗില്‍ പരാമര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്ന സംഭവ പരമ്പരകളും, കഥാപാത്രങ്ങളുമായി ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരോ മരിച്ചുപോയവരോ ഇനി ജനിക്കാന്‍ പോകുന്നവരോ ആയി ഏതെങ്കിലും രീതിയില്‍ സാമ്യമോ, അവിഹിത ബന്ധമോ ഉണ്ടെന്നു നിങ്ങള്‍ക്കു തോന്നുകയാണെങ്കില്‍ അതു എന്റേയോ നിങ്ങളുടേയൊ പ്രശ്നമല്ല, കാരണം ലോകത്തിന്റെ പോക്കങ്ങനാ. അല്ലെങ്കിലും മഞ്ഞ പിത്തം വന്നാല്‍ കാണുന്നതെല്ലാം മഞ്ഞയായിട്ടേ തോന്നൂ എന്നു പണ്ടാരോ പറഞ്ഞു കേട്ടിട്ടുണ്ട്.
© Copyright
All rights reserved
Creative Commons License
faayasam by Phayas Abdulrahman is licensed under a
Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 2.5 India License.
Production in whole or in part without written permission is prohibited.
Contact : phayas@gmail.com
Blog Designed By : www.fotoshopi.blogspot.com